1 हे परमेश्वरा, मी तुला मोठ्याने ओरडून हाक मारतो; माझ्याकडे त्वरेने ये.

जेव्हा मी तुला हाक मारतो तेव्हा माझे ऐक.

2 माझी प्रार्थना तुझ्यासमोर धुपाप्रमाणे,

ती माझे हात उभारणे संध्याकाळच्या अर्पणाप्रमाणे सादर होवो.

3 हे परमेश्वरा, माझ्या मुखावर पहारा ठेव;

माझ्या ओठांचे द्वार सांभाळ.

4 अन्याय करणाऱ्या मनुष्यांबरोबर मी त्याच्या

पापमय कार्यात सहभागी होऊ देऊ नकोस,

जे दुष्कर्मे करतात त्यांची मिष्टान्ने मला खाऊ देऊ नकोस.

5 नितीमान मनुष्य मला तडाखा मारो; ती मला दयाच होईल.

तो मला दुरुस्त करो. ते माझ्या डोक्यावर तेलासारखे होईल.

माझे डोके ते स्वीकारण्यास नकार देणार नाही.

परंतु माझ्या प्रार्थना नेहमी दुष्ट लोकांच्या कृत्याविरूद्ध आहेत.

6 त्यांच्या अधिपतींना कड्यावरून खाली लोटून दिले आहे;

ते माझी वचने ऐकतील कारण ती गोड आहेत.

7 जमीन नांगरताना आणि ढेकळे फोडताना जशी माती विखरली जाते,

तशीच आमची हाडे अधोलोकांच्या तोंडाशी विखरली गेली आहेत.

8 तरी हे प्रभू परमेश्वरा, खचित माझे डोळे तुझ्याकडे लागले आहेत;

मी तुझ्यात आश्रय घेतला आहे; माझा जीव निराधार सोडू नकोस.

9 त्यांनी माझ्यासाठी जो पाश रचला आहे त्यातून व

दुष्कर्म करणाऱ्यांच्या सापळ्यातून माझे संरक्षण कर.

10 दुष्ट आपल्या स्वतःच्या जाळ्यात पडोत,

मी त्यातून निसटून जाईन.

<- स्तोत्रसंहिता 140स्तोत्रसंहिता 142 ->