104
देव आपल्या निर्मितीची काळजी घेतो
उत्प. 1:1-31
1 हे माझ्या जिवा, परमेश्वराचा धन्यवाद कर.
हे परमेश्वरा, माझ्या देवा, तू अत्यंत थोर आहेस;
तू तेजस्विता आणि गौरव पांघरले आहेस.
2 जसे वस्राने तसे तू आपणाला प्रकाशाने झाकतोस;
तंबूच्या पडद्याप्रमाणे तू आकाश पसरतोस.
3 तू आपल्या खोल्यांच्या तुळ्या जलांमध्ये ठेवतो;
तू मेघांना आपले रथ करतोस;
तू वाऱ्यांच्या पंखावर चालतोस.
4 तू वाऱ्याला आपले दूत करतोस,
अग्नीच्या ज्वालांस आपले सेवक करतोस
5 त्याने पृथ्वीचा पाया घातला आहे,
आणि ती कधीही हलणार नाही.
6 तू पृथ्वीला वस्राप्रमाणे पाण्याने आच्छादिले आहेस;
पाण्याने पर्वत झाकले आहेत.
7 तुझ्या धमकीने पाणी मागे सरले आहे;
तुझ्या गर्जनेच्या आवाजाने ती पळाली.
8 ती पर्वतावरून जाऊन खाली दरितून वाहात गेली,
त्यांच्यासाठी नेमलेल्या जागी ती जाऊन राहिली.
9 तू त्यांना घालून दिलेल्या मर्यादा त्यांना ओलांडता येत नाही;
ते पृथ्वीला पुन्हा झाकून टाकणार नाहीत.
10 तो दऱ्यातून झरे वाहवितो;
डोंगरामधून प्रवाह वाहत जातात.
11 ते रानातल्या सर्व पशूंना पाणी पुरवितात;
रानगाढवे आपली तहान भागवितात.
12 नदीकिनारी पक्षी आपले घरटे बांधतात;
ते फांद्यामध्ये बसून गातात.
13 तो आपल्या वरच्या खोल्यातून पर्वतावर पाण्याचा वर्षाव करतो.
पृथ्वी त्याच्या श्रमाच्या फळाने भरली आहे.
14 तो गुरांढोरासाठी गवत उगवतो,
आणि मनुष्यांसाठी वनस्पतीची लागवड करतो;
यासाठी की, मनुष्याने जमिनितून अन्न उत्पन्न करावे.
15 तो मनुष्यास आनंदित करणारा द्राक्षरस,
त्याचा चेहरा चमकविणारे तेल,
आणि त्याचे जीवन जिवंत ठेवणारे अन्नही त्याने उत्पन्न करावी.
16 परमेश्वराचे वृक्ष, जे लबानोनाचे गंधसरू
त्याने लावले आहेत, ते रसभरित आहेत;
17 तेथे पक्षी आपली घरटी बांधतात.
करकोचा देवदारूचे झाड तिचे घर करतो.
18 रानबकऱ्या उंच पर्वतावर राहतात;
खडक सशांचे आश्रयस्थान आहे.
19 त्याने ऋतुमान समजण्यासाठी चंद्र नेमला आहे;
सूर्याला त्याची मावळण्याची वेळ कळते.
20 तू रात्रीला काळोख करतोस,
तेव्हा जंगलातील सर्व जनावरे बाहेर येतात.
21 तरुण सिंह आपल्या भक्ष्यासाठी गर्जना करतात,
आणि देवाकडे आपले अन्न मागतात.
22 जेव्हा सूर्य उगवतो, तेव्हा ते परत जातात,
आणि आपल्या गुहेत झोपतात.
23 दरम्यान लोक आपल्या कामासाठी बाहेर जातात,
आणि ते संध्याकाळपर्यंत कष्ट करतात.
24 हे परमेश्वरा, तुझी कृत्ये किती अधिक आणि किती विविध प्रकारची आहेत!
ती सर्व तुझ्या ज्ञानाने केली आहेत;
पृथ्वी तुझ्या समृद्धीने भरली आहे.
25 त्यावर हा समुद्र, खोल आणि अफाट आहे,
त्यामध्ये लहान व मोठे असंख्य प्राणी गजबजले आहेत.
26 तेथे त्यामध्ये जहाजे प्रवास करतात
आणि त्यामध्ये खेळण्यासाठी जो लिव्याथान तू निर्माण केला तोही तेथे आहे.
27 योग्य वेळी तू त्यांना त्यांचे अन्न द्यावे
म्हणून ते सर्व तुझ्याकडे पाहतात.
28 जेव्हा तू त्यांना देतोस, ते जमा करतात;
जेव्हा तू आपला हात उघडतोस तेव्हा त्यांची उत्तम पदार्थांनी तृप्ती होते.
29 जेव्हा तू आपले तोंड लपवतोस तेव्हा ते व्याकुळ होतात;
जर तू त्यांचा श्वास काढून घेतला, तर ते मरतात आणि परत मातीस मिळतात.
30 जेव्हा तू आपला आत्मा पाठवतोस, तेव्हा ते उत्पन्न होतात,
आणि तू भूप्रदेश पुन्हा नवीन करतोस.
31 परमेश्वराचे वैभव सर्वकाळ राहो;
परमेश्वरास आपल्या निर्मितीत आनंद होवो.
32 तो पृथ्वीवर खाली बघतो आणि ती थरथर कापते;
तो पर्वताला स्पर्श करतो आणि ते धुमसतात.
33 मी माझ्या आयुष्यभर परमेश्वरास गाणे गाईन.
जोपर्यंत मी जिवंत आहे तोपर्यंत माझ्या देवाचे मी गुणगान करीन.
34 माझे विचार त्यास गोड वाटो;
परमेश्वराजवळ मला आनंद होईल.
35 पृथ्वीवरून पापी नष्ट होवोत,
आणि दुष्ट आणखी न उरोत.
हे माझ्या जिवा परमेश्वराचा धन्यवाद कर.