ശലോമോന്റെ ഉത്തമഗീതം

നിന്റെ പ്രേമം വീഞ്ഞിനെക്കാൾ ആനന്ദകരം.

നിന്റെ നാമം സുഗന്ധതൈലം പകർന്നതുപോലെതന്നെ.

അതുകൊണ്ട് യുവതികൾ നിന്നെ പ്രേമിക്കുന്നതിൽ അത്ഭുതം ലവലേശമില്ല!

രാജാവ് തന്റെ പള്ളിയറകളിലേക്കെന്നെ ആനയിക്കട്ടെ.

നിന്റെ പ്രേമത്തെ ഞങ്ങൾ വീഞ്ഞിനെക്കാൾ അധികം പ്രകീർത്തിക്കും.

ഞാൻ കറുത്തിട്ടെങ്കിലും അഴകുള്ളവൾ,

ശലോമോന്റെ കൂടാരശീലകൾപോലെയുംതന്നെ.

ഞാൻ ഇരുണ്ടുപോയത് സൂര്യതാപമേറ്റതിനാലാണ്.

അവരുടെ മുന്തിരിത്തോപ്പുകൾക്ക് എന്നെ കാവൽനിർത്തി;

എന്റെ സ്വന്തം മുന്തിരിത്തോപ്പ് എനിക്ക് അവഗണിക്കേണ്ടിവന്നു.

നിന്റെ ആട്ടിൻപറ്റങ്ങളുടെ മേച്ചിൽപ്പുറം എവിടെയാണ്?

അവയുടെ മധ്യാഹ്ന വിശ്രമസ്ഥാനം എവിടെയാണ്?

നിന്റെ ചങ്ങാതിമാരുടെ ആട്ടിൻപറ്റങ്ങൾക്കരികെ അലഞ്ഞുതിരിയണം?

ആട്ടിൻപറ്റങ്ങളുടെ കാലടികൾ പിൻതുടരുകയും

ഇടയകൂടാരങ്ങൾക്കരികെ മേയ്ക്കുകയുംചെയ്യുക.

മദിപ്പിക്കുന്ന പെൺകുതിരകളിലൊന്നിനെപ്പോലെയാകുന്നു നീ.

നിന്റെ കണ്ഠം രത്നാഭരണങ്ങളാലും അലംകൃതമായിരിക്കുന്നു.

ഞങ്ങൾ നിനക്കായി പണിയും.

എന്റെ സുഗന്ധതൈലം സൗരഭ്യം പരത്തി.

എന്റെ സ്തനങ്ങൾക്കിടയിൽ വിശ്രമിക്കുന്ന മീറക്കെട്ടുപോലെ†അഥവാ, നറുമ്പശ ആകുന്നു.

മൈലാഞ്ചിപ്പൂക്കുലപോലെ ആകുന്നു.

നീ സുന്ദരിതന്നെ!

നിന്റെ നയനങ്ങൾ പ്രാവുകൾപോലെതന്നെ.

നീ അതിസുന്ദരൻതന്നെ!

നമ്മുടെ കിടക്കയും ശ്യാമളംതന്നെ.‡അഥവാ, പച്ചപ്പുതന്നെ

അതിന്റെ കഴുക്കോൽ സരളവൃക്ഷവുമാകുന്നു.

ഉത്തമഗീതം 2 ->