1 ബാബേൽനദികളുടെ തീരത്ത് ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു,

സീയോനെ ഓർമ്മിച്ചപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കരഞ്ഞു.

2 അതിന്റെ നടുവിലുള്ള അലരിവൃക്ഷങ്ങളിന്മേൽ

ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കിന്നരങ്ങൾ തൂക്കിയിട്ടു.

3 ഞങ്ങളെ ബദ്ധരാക്കിക്കൊണ്ടുപോയവർ:

“സീയോൻഗീതങ്ങളിൽ ഒന്ന് പാടുവിൻ” എന്ന് പറഞ്ഞു;

ഞങ്ങളെ പീഡിപ്പിച്ചവർ ഗീതങ്ങളും സന്തോഷവും ഞങ്ങളോടു ചോദിച്ചു.

4 ഞങ്ങൾ യഹോവയുടെ ഗീതം അന്യദേശത്ത് പാടുന്നതെങ്ങനെ?

5 യെരൂശലേമേ, നിന്നെ ഞാൻ മറക്കുന്നു എങ്കിൽ

എന്റെ വലങ്കൈകൊണ്ട് കിന്നരം വായിക്കുവാന്‍ എനിക്ക് പ്രപ്തിയില്ലാതെ പോകട്ടെ*വായിക്കുവാന്‍ എനിക്ക് പ്രപ്തിയില്ലാതെ പോകട്ടെ എന്റെ വലങ്കൈ മറന്നുപോകട്ടെ.

6 നിന്നെ ഞാൻ ഓർമ്മിക്കാതെ പോയാൽ,

യെരൂശലേമിനെ എന്റെ മുഖ്യസന്തോഷത്തെക്കാൾ വിലമതിക്കാതെ പോയാൽ,

എനിക്ക് പാടുവാന്‍ സാധിക്കാതെ പോകട്ടെ†എനിക്ക് പാടുവാന്‍ സാധിക്കാതെ പോകട്ടെ എന്റെ നാവ് അണ്ണാക്കിനോടു പറ്റിപ്പോകട്ടെ.

7 “ഇടിച്ചുകളയുവിൻ, അടിസ്ഥാനംവരെ അതിനെ ഇടിച്ചുകളയുവിൻ!”

എന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞ ഏദോമ്യർക്കായി

യഹോവേ, യെരൂശലേമിന്റെ നാൾ ഓർമ്മിക്കണമേ.

8 നാശം അടുത്തിരിക്കുന്ന ബാബേൽപുത്രിയേ,

നീ ഞങ്ങളോടു ചെയ്തതുപോലെ നിന്നോട് ചെയ്യുന്നവൻ ഭാഗ്യവാൻ.

9 നിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പിടിച്ച്

പാറമേൽ അടിച്ചുകളയുന്നവൻ ഭാഗ്യവാൻ.

<- സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 136സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 138 ->