Link to home pageLanguagesLink to all Bible versions on this site
68
1 In finem, pro iis qui commutabuntur. David.[a]
2 [Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
3 Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.[b]
4 Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.[c]
5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quæ non rapui, tunc exsolvebam.[d]
6 Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita.[e]
7 Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.[f]
8 Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.[g]
9 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.[h]
10 Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.[i]
11 Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.[j]
12 Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam.[k]
13 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.[l]
14 Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ.[m]
15 Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.[n]
16 Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.[o]
17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.[p]
18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me.[q]
19 Intende animæ meæ, et libera eam; propter inimicos meos, eripe me.[r]
20 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam;[s]
21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni.[t]
22 Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.[u]
23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.[v]
24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva.[w]
25 Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ comprehendat eos.[x]
26 Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.[y]
27 Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.[z]
28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam.[aa]
29 Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.[bb]
30 Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me.[cc]
31 Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude:
32 et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.[dd]
33 Videant pauperes, et lætentur; quærite Deum, et vivet anima vestra:[ee]
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.
35 Laudent illum cæli et terra; mare, et omnia reptilia in eis.[ff]
36 Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.[gg]
37 Et semen servorum ejus possidebit eam; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.][hh]

<- PSALMORUM 67PSALMORUM 69 ->