Link to home pageLanguagesLink to all Bible versions on this site
40
1 In finem. Psalmus ipsi David.[a]
2 [Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.[b]
3 Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.[c]
4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.[d]
5 Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.
6 Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?[e]
7 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.[f]
8 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.[g]
9 Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?[h]
10 Etenim homo pacis meæ in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.[i]
11 Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.[j]
12 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
13 Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.[k]
14 Benedictus Dominus Deus Israël a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.][l]

<- PSALMORUM 39PSALMORUM 41 ->