Link to home pageLanguagesLink to all Bible versions on this site
103
1 Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,[a]
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,[b]
3 qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:[c]
4 qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.[d]
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.[e]
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.[f]
8 Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.[g]
9 Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.[h]
11 Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.[i]
12 Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.[j]
13 Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:[k]
14 producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,[l]
15 et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:[m]
17 illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.[n]
18 Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.[o]
20 Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:[p]
21 catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.[q]
22 Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.[r]
23 Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine ! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.[s]
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.[t]
26 Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.[u]
27 Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.[v]
28 Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.[w]
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.[x]
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.[y]
31 Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.[z]
33 Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.[aa]
34 Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.[bb]
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.][cc]

<- PSALMORUM 102PSALMORUM 104 ->