1 [Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat:[a] 2 longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi.[b] 3 Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:[c] 4 et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.[d] 5 Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.[e] 6 In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos. 7 Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo:[f] 8 sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.[g] 9 Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei:[h] 10 et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.][i] 11 [Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis:[j] 12 quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.[k] 13 Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.[l] 14 Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.[m] 15 Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari. 16 Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.[n] 17 Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.[o] 18 Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.[p] 19 Dominus sapientia fundavit terram; stabilivit cælos prudentia.[q] 20 Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.][r] 21 [Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,[s] 22 et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.[t] 23 Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.[u] 24 Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus.[v] 25 Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum. 26 Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.] 27 [Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac.[w] 28 Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare.[x] 29 Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam. 30 Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.[y] 31 Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus: 32 quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.[z] 33 Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur.[aa] 34 Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.[bb] 35 Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.]