1 [Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te:[a] 2 ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.[b] 3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ; 4 si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:[c] 5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,[d] 6 quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia.[e] 7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,[f] 8 servans semitas justitiæ, et vias sanctorum custodiens. 9 Tunc intelliges justitiam, et judicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.] 10 [Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit, 11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te: 12 ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur;[g] 13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas;[h] 14 qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis;[i] 15 quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum. 16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,[j] 17 et relinquit ducem pubertatis suæ,[k] 18 et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius.[l] 19 Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.[m] 20 Ut ambules in via bona, et calles justorum custodias: 21 qui enim recti sunt habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea;[n] 22 impii vero de terra perdentur, et qui inique agunt auferentur ex ea.][o]