INCIPIT LIBER PROVERBIORUM SALOMONIS

1 [Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,[a] 2 ad sciendam sapientiam et disciplinam;[b] 3 ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem: 4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus. 5 Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.[c] 6 Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum. 7 Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.][d] 8 [Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:[e] 9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.[f] 10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.[g] 11 Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra;[h] 12 deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum;[i] 13 omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:[j] 14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:[k] 15 fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum: 16 pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.[l] 17 Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.[m] 18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas. 19 Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.] 20 [Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:[n] 21 in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:[o] 22 Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?[p] 23 convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.[q] 24 Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret: 25 despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis. 26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.[r] 27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:[s] 28 tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:[t] 29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,[u] 30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ. 31 Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.[v] 32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.[w] 33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.][x]