ಪುಸ್ತಕದೊಳಗೆ ಪ್ರಲಾಪಗಳ ಗ್ರಂಥಕರ್ತನು ಅನಾಮಧೇಯನಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದ್ದಾನೆ. ಯೆಹೂದ್ಯ ಮತ್ತು ಕ್ರೈಸ್ತ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳೆರಡೂ ಗ್ರಂಥಕರ್ತೃತ್ವವು ಯೆರೆಮೀಯನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದವೆನ್ನುತ್ತವೆ. ಪುಸ್ತಕದ ಗ್ರಂಥಕರ್ತನು ಯೆರೂಸಲೇಮಿನ ನಾಶದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷದರ್ಶಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಅವನು ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡವನು ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ (ಪ್ರಲಾಪ. 1:13-15). ಯೆರೆಮೀಯನು ಎರಡೂ ಘಟನೆಗಳಿಗೂ ಉಪಸ್ಥಿತನಿದ್ದನು. ಯೆಹೂದವು ದೇವರಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ತಿರುಗಿಬಿದ್ದು, ಆತನೊಂದಿಗಿನ ತನ್ನ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯನ್ನು ಮುರಿದುಹಾಕಿತು. ದೇವರು ತನ್ನ ಜನರನ್ನು ಶಿಸ್ತುಗೊಳಿಸಲು ಬಾಬೆಲಿನವರನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದನು. ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಕಡು ಸಂಕಷ್ಟದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಮೂರನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯವು ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ವಾಗ್ದಾನದೊಂದಿಗೆ ಅದನ್ನು ವಿಚ್ಛಿನ್ನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಯೆರೆಮೀಯನು ದೇವರ ಒಳ್ಳೆಯತನವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ದೇವರ ನಂಬಿಗಸ್ತಿಕೆಯ ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಕರ್ತನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಓದುಗಾರರಿಗೆ ಹೇಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಅವನು ಸಾಂತ್ವನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ಬರೆದ ದಿನಾಂಕ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳ
ಸರಿಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಪೂ. 586-584 ರ ನಡುವಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿರಬಹುದು.
ಬಾಬೆಲಿನವರು ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಪ್ರವಾದಿಯಾದ ಯೆರೆಮೀಯನು ಯೆರೂಸಲೇಮಿನ ಶೋಕದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಸಾಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು.
ಸ್ವೀಕೃತದಾರರು
ಸೆರೆವಾಸದಲ್ಲಿ ಬದುಕುಳಿದ ಮತ್ತು ಇಸ್ರಾಯೇಲಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಇಬ್ರಿಯರು ಮತ್ತು ಸತ್ಯವೇದದ ಓದುಗಾರರೆಲ್ಲರು.
ಉದ್ದೇಶ
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪಾಪಗಳೆರಡಕ್ಕೂ ಪರಿಣಾಮಗಳಿವೆ, ದೇವರು ತನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಕರನ್ನು ತನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಕರೆತರಲು ಜನರನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಸಾಧನಗಳಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಿರೀಕ್ಷೆಯು ದೇವರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ, ದೇವರು ಸೆರೆವಾಸದಲ್ಲಿ ಯೆಹೂದ್ಯರ ಅವಶೇಷವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿ ಉಳಿಸಿದಂತೆ, ಆತನು ತನ್ನ ಮಗನಾದ ಯೇಸುವಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ರಕ್ಷಕನನ್ನು ಒದಗಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಪಾಪವು ನಿತ್ಯವಾದ ಮರಣವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ದೇವರು ತನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಯೋಜನೆ ಮೂಲಕ ನಿತ್ಯಜೀವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರಲಾಪಗಳ ಪುಸ್ತಕವು ಪಾಪ ಮತ್ತು ಬಂಡಾಯವು ದೇವರ ಕ್ರೋಧವು ಸುರಿಯಲ್ಪಡಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ (1:8-9; 4:13; 5:16).
ಮುಖ್ಯಾಂಶ
ಪ್ರಲಾಪ
ಪರಿವಿಡಿ
1. ಯೆರೆಮೀಯನು ಯೆರೂಸಲೇಮಿಗಾಗಿ ದುಃಖಿಸುವುದು — 1:1-22
2. ಪಾಪವು ದೇವರ ಕ್ರೋಧವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ — 2:1-22
3. ದೇವರು ತನ್ನ ಜನರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ — 3:1-66