1 Timotius, sing arep tak omong iki penting tenan, mulané kudu mbok gatèkké sing apik. Gusti Allah lan Gusti Yésus, Juru Slameté manungsa, sing dadi seksi nèk aku ngomong iki marang kowé. Tembungku marang kowé ya iki: pituturé Gusti Allah kudu mbok kabarké. Awit kapan-kapan Gusti Yésus bakal teka menèh lan Dèkné bakal teka kaya ratu, ngwasani sembarang. Mulané, nèk Dèkné teka, Dèkné bakal ngrutu kabèh wong sing ijik urip ing wantyi kuwi lan sing wis pada mati. 2 Mulané aku ngomong marang kowé Timotius: pituturé Gusti Allah dikabarké. Ora perduli wong-wong gelem ngrungokké apa ora, kudu mbok kabarké terus. Pada didunungké, supaya pada weruh nèk klèru. Pada dibenerké lan diwulangi karo sabar, supaya pada nglakoni sing betyik. 3 Aku ngomongi kowé ngono kuwi mau, awit mbésuk bakal ènèng wayahé wong-wong ora bakal gelem ngrungokké pitutur sing bener. Wong-wong kuwi malah bakal nglumpukké guru-guru déwé lan guru-guru kuwi bakal mulangi apa sing disenengi karo wong-wong kuwi. Dadiné wong-wong kuwi bisa neruské klakuané sing ala. 4 Entèk-entèké wong-wong kuwi terus ora pada ngrungokké marang pitutur bener, malah pada seneng marang dongèngan-dongèngan sing ora-ora. 5 Mulané Timotius, senajan kepriyé waé, kowé kudu nduwèni pikiran sing padang. Aja wedi nandang kangèlan lan diteruské enggonmu nggelar kabar kabungahané Gusti Yésus Kristus. Penggawéanmu kanggo Gusti dikerjani kabèh.

6 Nèk aku mikir uripku déwé, aku ngerti nèk wis ora suwi menèh Gusti Allah bakal manggil aku mulih. 7 Enggonku nyambutgawé kanggo Gusti Yésus ya sak kuwatku. Saiki penggawéanku wis tak rampungké kabèh lan aku ora ngganti pituturé Gusti Allah blas, sak ketyap waé ora. 8 Upahku nang swarga saiki wis ngentèni aku. Aku éntuk upah kuwi, awit aku temen nurut karepé Gusti Allah. Gusti Yésus sing ngrutu kabèh wong sak beneré, Dèkné déwé sing bakal ngelungké upah iki marang aku, mbésuk nèk Dèkné bakal ngrutu kabèh wong. Nanging ora namung aku déwé sing bakal nampa upah, kabèh wong sing pada ngarep-arep tekané Dèkné bakal nampa uga.