4 कुरनेलियुस स्वर्गदूत उक ध्यान देल नोळदुन अदिक अंजकु अंदुन, “हे प्रभु, येन हुन?”
9 दुसरा दिशी याग आंदुर नळुत नळुत याफा नगर इन हात्ती पोहचुसदुर, रा मदणी इन हात्ती पतरस छत मा प्रार्थना माळली येरदुन. 10 आऊक हसु हत अदिक येनारा तिनोद चाहासोन, लेकीन याग ऊम्मोद बनसोद आग अच आऊक दर्शन आत; 11 अदिक आव नोळदुन, कि आकाश खुलसेत; अदिक ऊंद पात्र धोळ्द चादर इन घाई नाकु क्वाना टु लटकुसतेला, पृथ्वी इन दी ईळेत्याद. 12 आ चादर दा पृथ्वी इन सप्पा प्रकार इन नाक कालवाळा पशु अदिक रेंगसावाळा जन्तु अदिक आकाश इन पक्षी ईरव. 13 आऊक ऊंद हिंग शब्द केळ बत्त, “हे पतरस येळ, कोन्न अदिक तीन.”
14 लेकीन पतरस अंदुन, “ईला प्रभु, यागलु ईला; यतिकी ना यागलु यातोदु अपवित्र या अशुध्द वस्तु तंदिदील.”
15 बाक दुसरा घन आऊक शब्द केळ बत्त, “जो येनारा परमेश्वर शुद्ध ठहरूस्यान, अदरी नी अशुध्द मान्सबाळ.” 16 मुर घन हिंग अच आत; अदिक तुरन्त अद चादर आकाश मा नेगुकु आगेत.
17 याग पतरस तान मन दा दुविधा दा ईरोन, कि ईद दर्शन जो ना नोळदीन अद येन आग सकतद, रा नोळी, आ मंळसागोळ यारी कुरनेलियुस कळीदुन, शमौन उन मान्ना अन्द पता हचकु दरवाजा मा बंदकु निदुरदुर, 18 अदिक कारूकु केळली कुरतुर, “येन शमौन जो पतरस कहलुस्तान, ईवा पाऊना हुन?”
19 पतरस रा आ दर्शन मा सोचतेला अच ईरोन, कि आत्मा आऊन से अंदुन, “नोळ, मुर मंळसा नीन खोज दा आर. 20 इदुरसाटी यदकु ल्यालमा होग, अदिक बिना संकोच देल आंदुर सांगुळ आगेग; यतिकी ना अच आंदरी कळीन.” 21 आग पतरस ईळुकु आ मंळसागोळ से अंदुन, “नोळी, यार्द खोज नीव माळेतीर, आव ना अच हुईन. नीम्द बरोद येन कारण आद?”
22 आंदुर अंदुर, “कुरनेलियुस सूबेदार नामी कळ्यान जो न्यायी अदिक परमेश्वर उन उपासना माळावाळा अदिक सप्पा यहूदी लॉकुर दा मानवाईक मंळसा आन, आऊक ऊंद परमेश्वर उन पवित्र स्वर्गदूत से ईद निर्देश सिक्याद कि नीनी तान मान्या कारूकु नीन से वचन केळुल.”
23 आग पतरस आंदरी बुळ्क कारूकु आंदुर्द पाऊनचार माळदुन. दुसरा दिशी आव आंदुर सांगुळ होदुन, अदिक याफा अन्द वार्टुर दा टु येनारा आऊन सांगुळ आगेदुर. 24 दुसरा दिशी आंदुर कैसरिया पोहचुसदुर, अदिक कुरनेलियुस तान परिवार अदिक हात्तीगोळोर संगीगोळी जमा माळकु आंदुर्द हादी कायोन. 25 याग पतरस बुळ्क बरोन, रा कुरनेलियुस आऊन से भेंट माळदुन, अदिक आऊन कालगोळ मा बिदकु आऊक प्रणाम माळदुन; 26 लेकीन पतरस आऊक नेगुकु अंदुन, “निदुर, ना भी रा सिर्फ मंळसा हुईन.” 27 अदिक पतरस कुरनेलियुस उन सांगुळ मातचीत माळतेला बुळ्क होदुन, यल आव हापाळ सा लॉकुरी जमा नोळदुन. 28 आंदुर से अंदुन, “नीव जान्सतीर कि गैरयहूदी अन्द संगत माळोद या आऊन मान्या होगोद यहूदीगोळ इन साटी अन्याय आद, लेकीन परमेश्वर नानी हेळदुन कि यावारा मंळसा अक अपवित्र या अशुध्द अनबाळेत. 29 इदुरसाटी ना याग कारूकु आदीन रा बिना येनारा माताळोद होटबंदीन. ईग ना केळतीन कि नानी याता क्याल्सा अन्द साटी कारूकु आग्याद?”
30 कुरनेलियुस अंदुन, “ईदा घळी टु पुरा नाक दिन पयले, ना तान मान्या मदणी इन मुर मुरा अन लगभग प्रार्थना माळीन; रा नोळी, अचानक ऊंद मंळसा चमकीला कपळा हाक्कु, नान मुंद बंदकु निदुरदुन 31 अदिक अनली कुरतुन, ‘हे कुरनेलियुस, नीन प्रार्थना केळकु आगेग्याद अदिक नीन दान न्याय इन स्यावा परमेश्वर उन मुंद याद माळकु आग्याव. 32 इदुरसाटी यारीकारा याफा कळुकु शमौन उक जो पतरस कहलुस्तान, कारू. आव समुद्र अन्द किनारा मा शमौन जो तोगुल इन धंदा माळतान अन्द मान्या पाऊना आन.’ 33 आग ना तुरन्त नीन हात्ती लॉकुरी कळुदीन, अदिक नी भला माळ्द जो होटबंद. ईग नाव सप्पा ईल परमेश्वर उन मुंद आयेव, ताकी जो येनारा परमेश्वर नीन से माताळोर साटी अंदान अदरी केळेव.”