1 Καὶ [a]εἰσῆλθε πάλιν εἰς [b]Καπερναοὺμ δι᾽ ἡμερῶν· [c]καὶ ἠκούσθη ὅτι [d]εἰς οἶκόν ἐστι. 2 Καὶ [e]εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. 3 Καὶ ἔρχονται †προς αυτον παραλυτικον φεροντες ¦ φεροντες προς αυτον παραλυτικον ECM† NA SBL WHπρὸς αὐτόν, παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. 4 Καὶ μὴ δυνάμενοι [g]προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν §κραββατον ¦ κραβαττον 𝔐pt ANT CTκράββατον *εφ ω ¦ οπου ECM† NA SBL TH WHἐφ᾽ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. 5 [j]Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ, Τέκνον, [k]ἀφέωνταί [l]σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.

6 Ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι, καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, 7 Τί οὗτος οὕτω λαλεῖ [m]βλασφημίας; Τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός; 8 Καὶ [n]εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως [o]αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, [p]εἶπεν αὐτοῖς, Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 9 Τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, [q]Ἀφέωνταί [r]σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ‡εγειραι ¦ εγειρε 𝔐pt ANT ECM NA SBL TH ¦ εγειρου WHἜγειραι, καὶ ἆρόν §σου τον κραββατον ¦ σου τον κραβαττον 𝔐pt ¦ τον κραββατον σου PCK ¦ τον κραβαττον σου ANT CTσου τὸν κράββατον, καὶ περιπάτει; 10 Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου *αφιεναι επι της γης αμαρτιας 46.2% ¦ επι της γης αφιεναι αμαρτιας 𝔐pt ECM† PCK SBL 46.9% ¦ αφιεναι αμαρτιας επι της γης ECM† NA WH 3.2%ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας—λέγει τῷ παραλυτικῷ— 11 Σοὶ λέγω, †εγειραι ¦ εγειρε 𝔐pt ANT CTἔγειραι [w]καὶ ἆρον τὸν §κραββατον ¦ κραβαττον 𝔐pt ANT CTκράββατόν σου, καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 Καὶ ἠγέρθη [y]εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν †κραββατον ¦ κραβαττον 𝔐pt ANT CTκράββατον, ἐξῆλθεν [aa]ἐναντίον πάντων· ὥστε ἐξίστασθαι πάντας, καὶ δοξάζειν τὸν Θεόν, λέγοντας ὅτι [bb]Οὐδέποτε οὕτως [cc]εἴδομεν.

13 Καὶ ἐξῆλθε πάλιν παρὰ τὴν θάλασσαν· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἤρχετο πρὸς αὐτόν, καὶ ἐδίδασκεν αὐτούς. 14 Καὶ παράγων εἶδε †λευι ¦ λευιν (λευειν TH WH) 𝔐pt ANT ECM HF NA PCK SBL TRΛευῒ τὸν τοῦ Ἀλφαίου καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ, Ἀκολούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ.

15 Καὶ [ee]ἐγένετο ἐν τῷ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἦσαν γὰρ πολλοί, καὶ §ηκολουθησαν ¦ ηκολουθουν ECM† NA SBL TH WHἠκολούθησαν αὐτῷ. 16 Καὶ οἱ γραμματεῖς [gg]καὶ οἱ Φαρισαῖοι, ἰδόντες [hh]αὐτὸν ἐσθίοντα μετὰ τῶν [ii]τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν, ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, §τι 95.9% ¦ — ECM† NA SBL TH WH 1.8%Τί ὅτι μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει [kk]καὶ πίνει; 17 Καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς λέγει [ll]αὐτοῖς, Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾽ οἱ κακῶς ἔχοντες. Οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ‡αλλα ¦ αλλ ECM NA28ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς [nn]εἰς μετάνοιαν.

18 Καὶ ἦσαν οἱ μαθηταὶ [oo]Ἰωάννου καὶ οἱ [pp]τῶν Φαρισαίων νηστεύοντες· καὶ ἔρχονται καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Διὰ τί οἱ μαθηταὶ [qq]Ἰωάννου καὶ [rr]οἱ τῶν Φαρισαίων νηστεύουσιν, οἱ δὲ σοὶ μαθηταὶ οὐ νηστεύουσι; 19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ᾽ αὐτῶν ἐστι, νηστεύειν; Ὅσον χρόνον [ss]μεθ᾽ ἑαυτῶν ἔχουσι τὸν νυμφίον, οὐ δύνανται νηστεύειν· 20 ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν ἐν [tt]ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.

21 [uu]Καὶ οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου [vv]ἐπιρράπτει ἐπὶ [ww]ἱματίῳ παλαιῷ· εἰ δὲ [xx]μή, αἴρει τὸ πλήρωμα [yy]αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίσμα [zz]γίνεται. 22 Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή, []ῥήσσει ὁ οἶνος []ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ ὁ οἶνος []ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· §αλλα ¦ αλλ ECM NA28ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς []βλητέον.

23 Καὶ ἐγένετο []παραπορεύεσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς σάββασι διὰ τῶν σπορίμων, καὶ []ἤρξαντο οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντες τοὺς στάχυας. 24 Καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ, Ἴδε, τί ποιοῦσιν []ἐν τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστι; 25 Καὶ []αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς, Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησε []Δαυίδ, ὅτε χρείαν ἔσχε καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ; 26 Πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάθαρ []ἀρχιερέως, καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ μὴ []τοῖς ἱερεῦσι, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσι; 27 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, []οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον· 28 ὥστε Κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.

<- ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 1ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 3 ->