۲ وخته شام بو، ابلیس قبلاً یهودایه اِسْخَریوطی، شَمعونِ پسره دیله میأن بنَه بو کی عیسایه تسلیمه دشمن بوکونه. ۳ عیسی کی دأنستی پئر همه چیزه اونه دست بیسپرده و از اونه ورجه بَمو، و اونه ورجه شوئون دره، ۴ از شامِ سر ویریشته و خو ردایه از تن بیرون بأورده و ایتأ حوله اوسَده و به خو کمر دَوَسته. ۵ بعد ایتأ لگنه میأن آب دوکوده و شروع بوکوده خو شاگردأنه پایه شوستن و اوشأنه پایه او حوله اَمره کی خو کمره دور، دَوَسته بو خوشکه کوده. ۶ وختی به شَمعونِ پِطرُس فَرسه، اون عیسایه بوگفته: «ای سرور، تو خوأیی می پایه بوشوری؟»
۷ عیسی جواب بده: «الأن از درکِ اونچی کی کودن درم، ناتوانی، امّا بعداً فهمی.»
۸ پِطرُس اونه بوگفته: «هرگز! تو هرگز می پایأنه نوشوری!»
۹ پس شَمعونِ پِطرُس بوگفته: «ای سرور، نه فقط می پایأنه، بلکی می دستأن و می سره هم بوشور!»
۱۰ عیسی جواب بده: «اونی کی حمام بوکوده، سر تا پا تمیزه، دِ شوستن احتیاج نأره، بجز اونه پایأن. بله، شومأن پاکیدی، امّا نه همه.» ۱۱ چونکی دأنستی چه کسی اونه تسلیمه دشمن کونه و بخاطره اَن بوگفته: «شومأن همه پاک نی‌ییدی.»
۱۲ بعد از اَنکی عیسی اوشأنه پایأنه بوشوسته، خو ردایه دوکوده و بازم شامِ سفره سر بینیشته. اون وخت از اوشأن وَورسه: «آیا بفهمستیدی کی شمره چه کاری انجام بدَم؟ ۱۳ شومأن مره اوستاد و سرور دوخوأنیدی، و درستم گیدی، چونکی هَطو ایسم. ۱۴ پس اگر من کی شیمی اوستاد و سرورم، شیمی پایأنه بوشوستم، شومأن هم بأید همدیگره پایأنه بوشورید. ۱۵ من اَ کاره اَمره شمره سرمشق بنَم تا شومأنم هَطو رفتار بوکونید کی من شیمی اَمره بوکودم. ۱۶ آمین، آمین، شمره گم، نه غلام از خو ارباب بزرگتره، نه فرستاده، از خودشه فرستنده! ۱۷ الأن اَشأنه دأنیدی، خوش بحاله شومأن کی اگر اَشأنه انجام بدید.
۲۱ عیسی بعد از اَنکی اَنه بوگفته، در روح منقلبه بوسته و آشکارا بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم، ایتأ از شومأن مره به دشمن تسلیم کونه.»
۲۲ شاگردأن همدیگره نیگاه بوکودیدی و در تعجب بید کی اَ حرفأنه درباره‌یه کی گفتن دره. ۲۳ ایتأ از شاگردأن کی عیسی اونه دوست دأشتی، اونه سینه ورجه تکیه بده بو. ۲۴ شَمعونِ پِطرُس اشاره اَمره از اون بخوأسته تا از عیسی وَورسه اونه منظور کی‌یه. ۲۵ پس اون کمی عقب بوشو و به عیسی سینه تکیه بده و بوگفته: «ای سرور، اون کی‌یه؟»
۲۶ عیسی جواب بده: «اونی‌یه کی اَ لقمه نانه بعد از اَنکی کاسه میأن زنم و اونه فدم.» و اون وخت، لقمه‌یه کاسه میأن بزه و اونه به یهودا، شَمعونِ اِسْخَریوطی پسر فده. ۲۷ یهودا وختی لقمه‌یه فیگیفته، او لحظه شیطان وارده اون بوبوسته. اون وخت عیسی اونه بوگفته: «اونچی کی خوأیی انجام بدی، زودتر انجام بدَن.» ۲۸ امّا هیچکس از کسأنی کی سفره سر نیشته بید، عیسی منظوره نفهمستیدی. ۲۹ بعضی‌یأن فکر کودیدی چونکی یهودا مسئوله دخل و خرجه، عیسی اونه گه کی اونچی کی عیده‌ره لازمه بیهینه، یا اَنکی فقیرأنه چیزی فده. ۳۰ بعد از فیگیفتنه لقمه، یهودا بدونه معطلی بیرون بوشو و شب بو.
۳۶ شَمعونِ پِطرُس بوگفته: «ای سرور، کویه شوئون دری؟»
۳۷ پِطرُس بوگفته: «ای سرور، چره الأن نتأنم تی دونبال بأیم؟ من می جانه تی رایه وستی نَهم.»
۳۸ عیسی بوگفته: «آیا در رایه من تی جانه نهی؟ آمین، آمین، تره گم، قبل از اَنکی خروس بخوأنه، تو مره سه بار انکار کونی.»
<- یوحنا 12یوحنا 14 ->*۱۳:۱۹ به بابه ۸ آیه ۲۴ نیگاه بوکونید.