୧୨ “ଆପେକେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବାରି ଗ୍ଲୁଏ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃକେ ମାତର୍ ଏବେ ଆତେନ୍ ସାପା ପେଇଂ ସାମ୍ୱାଲେ ପେୟାଣ୍ଡୁ । ୧୩ ମାତର୍ ସତ୍ୟମୟ ଆତ୍ମା ପାଙ୍ଗ୍ଲା ମେଁ ସାପା ସତ୍ ସାମୁଆଁରେ ଦ୍ରିଗ୍ନ୍ସା ବପୁ ବିଏ । ମେଁ ନିଜେନେ ଅଦିକାର୍ ବପୁରେ ମେଃଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ । ଇସ୍ପର୍ବାନ୍ ମେଁ ମେଁନେ ଅଁଲେଃକେ ଅଃତେନ୍ ଆଃ ମେଁ ଆତ୍ନାଏ । ଜା ସାପା ଗଟେନେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ଆପେକେ ଆମ୍ୟା ବିଏ । ୧୪ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଗୌରବ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ମ୍ୟାଚେ ମେଁ ଆତେନ୍ ପେଡାଗ୍ରା ଆମ୍ୟାଏ । ୧୫ ଜା ସାପା ନେଙ୍ଗ୍ ଆବାନେ ଆତେନ୍ ସାପା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ତେସା ନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ମ୍ୱକେ ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ମେଁ ଆମ୍ୟାଏ ।”
୧୭ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ମେଇଂମେଇଂ ବିତ୍ରେ ସାଲ୍ୟାକୁ ଆର୍କେ “ଆକେନ୍ ଅର୍ତ ମେଁନେ ? ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଇତୁଡ଼ା ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ନେ ଆମେକେ କେନେୟା ଣ୍ଡୁ ବାରି ଉଡ଼ି ଦିନା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ନେଃ ଆମେକେ କେୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ବାରି ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ମେଁନେ ଆବାନ୍ନିଆ ୱେଏ । ୧୮ ଇଃତୁଡ଼ା ବେଲା ଆକେନ୍ ଅର୍ତ ମେଁନେ ? ମେଁ ମେଁନେ ବାଲିର୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ବୁଜେ ୟାଆଡିଂକେ ଣ୍ଡୁ ।”
୧୯ ସିସ୍ଇଂ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁ ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମ୍ୟାଚେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୱାସଙ୍ଗ୍କେ ଇତୁଡ଼ା ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପେଇଂ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ କେପେୟା ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଉଡ଼ି ଦିନା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବାରି ପେକେଏ । ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁରେ ପେଇଂ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଂପେଡିଂଗେ ଣ୍ଡୁ କି ? ୨୦ ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ, ପେଇଂ ପେଅଃଏ ବାରି ଏତେ ଏତେଚେ ପେଅଃଏ ମାତର୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ସାର୍ଦା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ପେ ଦୁକ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ମାତର୍ ପେନେ ଦୁକ୍ ସାର୍ଦାରେ ବଦ୍ଲେ ୱେଏ । ୨୧ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାପା ଉଂ ସେଲାମ୍ବୁଏଅ ମେଁନେ ଣ୍ଡିଆ କୁମାନେ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚାକ୍ନେ ମ୍ୟାଚେ ତାନ୍ଦ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍ମ୍ୟାକେ; ମାତର୍ ଚିର୍ଲାଅ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ମେଁ ମେଁନେ କସ୍ଟ ଆବ ବିଏ । ବାରି ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନ୍ନିଆ ଚିର୍ଲାଅ ଜନମ୍ ପାଙ୍ଗ୍ନେ କେଚେ ମେଁ ଜାବର୍ ସାର୍ଦା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ୨୨ ପେନେ ଅବସ୍ତା ଦେତ୍ରକମ୍ ଗଟେଏ । ଏବେ ପେ ଦୁକ୍ରେ ପେଲେକେ ମାତର୍ ଜିଆଃ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଆପେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ଙ୍କେଏ ଆରି ଆତେନ୍ ବେଲା ପେନେ ଜିବନ୍ ସାର୍ଦାରେ ବର୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ । ଆତେନ୍ ସାର୍ଦା ପେବାନ୍ ଜାଡିଗ୍ ରାଃଚେ ଡୁଂଡ ଆୟା ଆର୍ଏ ଣ୍ଡୁ ।”
୨୩ “ଆତେନ୍ ଦିନା ପାଙ୍ଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ଆପେକେ ବାରି ମେଃଡିଗ୍ ସାଲିଆ ନ୍ସା ଆପଡ଼େ ଣ୍ଡୁ । ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ନିରେ ଆବାକେ ଜା ସାପା ପେସାଲ୍ୟାଃଏ ମେଁ ଆତେନ୍ ବିଏ । ୨୪ ଏଃଜାକ ପେଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ନିରେ ମେଃଡିଗ୍ ପେସାଲ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ଏଃକେବାନ୍ ସାଲ୍ୟାପା ଡିଲା ଡିଗ୍ ପେବାଏ ବାରି ପେଇଂ କ୍ଲିଗ୍ଡା ବାବ୍ରେ ସାର୍ଦା ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
୨୯ ଆକେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁଚେ ସିସ୍ଇଂ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁ ତ ଏବେ ଅର୍ତ ମାରାଦ୍ରିଗ୍ଚେ ବୁଜେ ୟାକ୍ନେ ରକମ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ । ୩୦ ଏବେ ନେ ନେମ୍ୟାଃକେ ଜେ ନାନେ ସାପା ବ୍ନାଲିର୍ ମ୍ୟା ନାଲେଃକେ । ଆନାକେ ବାରି ଜା ଜାଣ୍ଡେ ପ୍ରସ୍ନ ସାଲ୍ୟାକୁ ଦର୍କାର୍ ଣ୍ଡୁ । ଆକ୍ବାନ୍ ନେନେ କ୍ଲିଗ୍ଡା ବିସ୍ବାସ୍ ଲାଗେଡିଙ୍ଗ୍କେ ନାଁ ଇସ୍ପର୍ନ୍ନିଆ ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ନାଲେକେ ।”
୩୧ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଏକେ ପେଇଂନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଂକ୍ଲେ ? ୩୨ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ, ଏବେ ଆତେନ୍ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ ଉଡ଼ିବେଲା ପେ ସାପାରେ ଚିନ୍ ଚତର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ସାପାରେ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଡୁଆ ଲାଗ୍ପେଡଏ ବାରି ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂଜା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନ୍ଲେଏ । ମାତର୍ ସତ୍ରେ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂଜା ଣ୍ଡୁ, ଡାଗ୍ଲା ଆବା ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଲେଃକେ । ୩୩ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଡିରକମ୍ କି ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ କୁଡ଼େ ଲେଃଚେ ପେ ମନ୍ଅରିଆ ସାନ୍ତି ମନେ ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ଆପେକେ କସ୍ଟ ବିଏ; ତେଲାଡିଗ୍ ସାଆସ୍ ସାଃପା ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍କେ ଜିତେ ନ୍ଲେକେ ।”
<- ଜହନ୍ 15ଜହନ୍ 17 ->