1 Nganong nagkaguliyang man ang kanasoran, ug nganong makawang lamang ang laraw sa mga tawo? 2 Ang mga hari sa kalibotan nagkahiusa sa pagbatok ug ang mga magmamando nagkahiusa sa paglimbong batok kang Yahweh ug sa pagbatok sa iyang Mesiyas, nga nag-ingon, 3 “Bugtoon ta ang talikala nga gigapos nila kanato ug ilabay ang ilang mga kadena.” 4 Siya nga naglingkod sa kalangitan magakatawa ngadto kanila; magbiaybiay ang Ginoo kanila. 5 Unya mosulti siya kanila sa iyang kasuko ug hadlokon sila sa iyang kapungot, nga nag-ingon, 6 Ako sa akong kaugalingon nagpili sa akong hari sa Zion, ang balaan kong bukid.” 7 Ipahibalo ko ang kasugoan ni Yahweh. Miingon siya kanako, “Ikaw ang akong anak nga lalaki! Karong adlawa mahimo mo na akong imong amahan. 8 Pangayo kanako, ug igahatag ko kanimo ang kanasoran alang sa imong panulondon ug ang kinatumyang mga dapit sa kalibotan aron imong mapanag-iyahan. 9 Pagadukmokon mo sila sa sungkod nga puthaw; sama sa banga sa magkukolon, pulpugon mo sila sa pino.” 10 Busa karon, pagmabinantayon kamong mga hari; pagpatudlo kamong magmamando sa kalibotan. 11 Simbaha si Yahweh sa kahadlok ug pagmaya uban ang pagkurog. 12 Haloki ang anak nga lalaki kay kondili masuko siya kaninyo, ug mamatay kamo sa dihang mosilaob ang iyang kasuko sa makadiyot nga higayon. Pagkabulahan niadtong tanan nga modangop diha kaniya.