1 Псальма Давідава, калі ён быў у пустыні Юдэйскай.

2 Божа! Ты Бог мой, Цябе я шукаю ад золку; Цябе прагне душа мая, па Табе маё цела тужыць у зямлі пустой, высахлай і бязводнай,

3 каб бачыць сілу Тваю і славу Тваю, як бачыў Цябе ў сьвятыні:

4 бо ласка Твая лепшая за жыцьцё. Уславяць вусны мае Цябе.

5 Так дабраслаўлю Цябе ў жыцьці маім; у імя Тваё рукі мае падыму.

6 Як лоем і алеем душа мая насычаецца, і радасным голасам вусны мае Цябе славяць,

7 калі ўспамінаю Цябе я на ложку маім, думаю пра Цябе ў часіну начную,

8 бо Ты дапамога мая, і ў цяні крылаў Тваіх я парадуюся;

9 Душа мая да Цябе прыляпілася; правіца Твая трымае мяне.

10 А тыя, што шукаюць пагібелі душы маёй, сыдуць у апраметную зямлі;

11 паб'юць іх сілаю меча; стануць здабычаю лісаў;

12 а цар усьцешыцца ў Богу, будзе ўслаўлены кожны, хто Яму прысягае, бо замкнуцца вусны ў тых, што гавораць няпраўду.

<- ПСАЛТЫР 61ПСАЛТЫР 63 ->