Пс 118
1 Алілуя.
Дабрашчасныя - беззаганныя ў дарозе, што ходзяць у законе Гасподнім.
2 Дабрашчасныя - хто прымае сьведчаньні Ягоныя, хто ўсім сэрцам шукае Яго!
3 Яны крыўды ня чыняць, ходзяць шляхамі Ягонымі.
4 Ты запавёў наказы Твае выконваць дакладна.
5 О, каб дарогі мае былі простыя да захаваньня Тваіх пастановаў!
6 Тады не пасаромеўся б я, гледзячы на ўсе Твае запаведзі;
7 шчырым сэрцам Я славіў бы Цябе, вучыўся б судам Тваёй праўды.
8 Буду трымацца Тваіх пастановаў; не пакідай мяне назусім.
9 Чым юнак утрымае свой шлях у чысьціні? - Калі будзе трымацца словаў Тваіх.
10 Цэлым сэрцам сваім я шукаю Цябе! ня дай мне збочыць ад запаведзяў Тваіх.
11 У сэрцы маім я схаваў слова Тваё, каб не грашыць прад Табою.
12 Дабраславёны Ты, Госпадзе! навучы мяне пастановам Тваім.
13 Вуснамі маімі абвяшчаў я ўсе суды Тваіх вуснаў.
14 На шляху Тваіх сьведчаньняў я радуюся, як у кожным багацьці.
15 Пра запаведзі Твае разважаю, і гляджу на шляхі Твае.
16 Пастановамі Тваімі суцяшаюся; не забываю слова Твайго.
17 Акажы ласку рабу Твайму, і буду я жыць і трымацца слова Твайго.
18 Разамкні вочы мае і пабачу дзівосы закона Твайго.
19 Прыхадзень я на зямлі; не хавай ад мяне запаведзяў Тваіх.
20 Зьнемагла душа мая ад жаданьня судоў Тваіх ва ўсялякі час.
21 Утаймаваў Ты пыхлівых, праклятых, што ўхіляюцца ад Тваіх запаведзяў.
22 Адвярні ад мяне зьнявагу і сорам, бо я захоўваю сьведчаньні Твае.
23 Князі сядзяць і змаўляюцца супраць мяне; а раб Твой разважае пра пастановы Твае.
24 Сьведчаньні Твае - суцяшэньне маё, і пастановы Твае - дарадцы мае.
25 Душа мая кінута ў пыл; ажыві мяне словам Тваім.
26 Абвясьціў я дарогі мае, і Ты пачуў мяне; навучы мяне пастановам Тваім.
27 Дай зразумець мне шлях загадаў Тваіх, і буду разважаць пра дзівосы Твае.
28 Душа мая растае ад журботы: умацуй мяне паводле слова Твайго.
29 Адвярні ад мяне дарогу маны, і закон Твой даруй мне.
30 Я выбраў дарогу праўды, паставіў перад сабою суды Твае.
31 Я прыляпіўся да сьведчаньняў Тваіх, Госпадзе; не пасаромі мяне.
32 Пацяку шляхам запаведзяў Тваіх, калі Ты расшырыш сэрца маё.
33 Пакажы мне, Госпадзе, шлях пастановаў Тваіх, і я буду трымацца яго да канца.
34 Дай мне зразумець, і буду трымацца закону Твайго і захоўваць яго ўсім сэрцам.
35 Пастаў мяне на сьцежку запаведзяў Тваіх, бо я жадаю яе.
36 Прыхілі маё сэрца да адкрыцьцяў Тваіх, а не да карысьлівасьці.
37 Адвядзі вочы мае, каб ня бачыць марноты; ажыві Ты мяне на дарозе Тваёй.
38 Сьцьвердзі слова Тваё рабу Твайму, каб багавейны я быў прад Табою.
39 Адвядзі ад мяне зьнявагу, якое баюся; бо суды Твае добрыя.
40 Вось, я пажадаў загадаў Тваіх; ажыві мяне праўдаю Тваёю.
41 Хай сыдзе на мяне, Госпадзе, міласьць Твая, выратаваньне паводле слова Твайго,
42 і я адкажу таму, хто мяне зьневажае, бо я спадзяюся на слова Тваё.
43 Не адбірай зусім ад вуснаў маіх слова праўды, бо я спадзяюся на суды Твае
44 і буду трымацца суду Твайго заўсёды, на векі вечныя;
45 буду хадзіць свабодна, бо наказаў Тваіх я шукаю,
46 буду маўляць пра адкрыцьці Твае перад царамі, і не пасаромеюся;
47 буду суцяшацца запаведзямі Тваімі, якія я палюбіў;
48 рукі мае працягну да запаведзяў Тваіх, якія я палюбіў, і разважаць пра Твае пастановы.
49 Згадай слова Тваё да раба Твайго, на якое Ты загадаў мне спадзявацца:
50 гэта - суцяшэньне ў нягодзе маёй, што слова Тваё суцяшае мяне.
51 Гардуны зь мяне надта глуміліся, але я ня ўхіліўся ад закона Твайго.
52 Згадваў суды Твае, Госпадзе, зьвеку, і суцяшаўся.
53 Жах агартае мяне, калі бачу бязбожных, якія законы Твае пакідаюць.
54 Пастановы Твае былі песьнямі мне ў мясьцінах вандровак маіх.
55 Уначы ўспамінаў я імя Тваё, Госпадзе, і трымаўся закону Твайго.
56 Ён зрабіўся маім, бо загады Твае я шаную.
57 Доля мая, Госпадзе, сказаў я, трымацца слова Твайго.
58 Маліўся Табе я ўсім сэрцам: памілуй мяне паводле слова Твайго.
59 Разважаў пра шляхі мае, і павярнуў свае ногі да сьведчаньняў Тваіх.
60 Сьпяшаўся і не марудзіў выконваць запаведзі Твае.
61 Сеткі бязбожных акружылі мяне; але не забываў я закона Твайго.
62 Апоўначы падымаўся славіць Цябе за справядлівыя суды Твае.
63 Саўдзельнік я ўсім, хто баіцца Цябе і хто наказы Твае шануе.
64 Ласкаю Тваёй, Госпадзе, поўніцца ўся зямля; навучы мяне пастановам Тваім.
65 Добра зрабіў Ты рабу Твайму, Госпадзе, паводле слова Твайго.
66 Добраму разуменьню і веданьню навучы мяне, бо запаведзям Тваім я веру.
67 Пакуль я цярпеў, я блукаў; а сёньня слова Твайго трымаюся.
68 Добры і дабрадзейны Ты, Госпадзе; навучы мяне пастановам Тваім.
69 Гардуны плятуць на мяне ману; а я ўсім сэрцам загады Твае шанавацьму.
70 Затлусьцела ў іх сэрца, стала, як лой; а я законам Тваім суцяшаюся.
71 Добра мне, што я пацярпеў, каб навучыцца Тваім пастановам.
72 Закон Тваіх вуснаў мне лепей за тысячы золата і срэбра.
73 Рукі Твае стварылі мяне і збудавалі мяне; дай мне розуму і навучуся запаведзям Тваім.
74 Хто баіцца Цябе, убачаць мяне і парадуюцца, што я спадзяюся на слова Тваё.
75 Ведаю, Госпадзе, што суды Твае справядлівыя, і па справядлівасьці Ты пакараў мяне.
76 Хай жа міласьць Твая будзе мне ўцехаю паводле слова Твайго рабу Твайму.
77 Хай прыйдзе мне Твой мілажаль, і буду я жыць; бо закон Твой - суцяшэньне маё.
78 Хай пасаромлены будуць пыхлівыя, бо бязь віны прыгнятаюць мяне; я разважаю пра загады Твае.
79 Хай зьвернуцца да мяне тыя, што баяцца Цябе і ведаюць сьведчаньні Твае.
80 Хай будзе сэрца маё беззаганнае ў вуснах Тваіх, каб я не пасаромеўся!
81 Душа мая прападае па ратунку Тваім; спадзяюся на слова Тваё.
82 Прападаюць вочы мае па слове Тваім; я кажу: калі Ты суцешыш мяне?
83 Я зрабіўся, як мех у дыме; а пастановаў Тваіх не забыўся.
84 Колькі дзён у раба Твайго? Калі ўчыніш суд над маімі ганіцелямі?
85 Яму выкапалі мне гардзеі насуперак закону Твайму.
86 Усе запаведзі Твае - праўда; несправядліва перасьледуюць мяне; памажы мне.
87 Ледзьве не загубілі мяне на зямлі, але я не пакінуў загадаў Тваіх.
88 Па літасьці Тваёй ажыўляй мяне, і буду захоўваць сьведчаньні вуснаў Тваіх.
89 Навечна, Госпадзе, слова Тваё сьцьверджана на нябёсах;
90 праўда Твая з роду ў род. Ты паставіў зямлю, і стаіць яна.
91 Паводле Тваіх вызначэньняў усё стаіць і дагэтуль; бо ўсё служыць Табе.
92 Калі б не закон Твой быў суцяшэньнем маім, загінуў бы я ў нягодах маіх.
93 Вавек не забуду загадаў Тваіх, бо імі Ты ажыўляеш мяне.
94 Я Твой: уратуй мяне; бо я наказаў Тваіх шукаю.
95 Бязбожнікі пільнуюць мяне, каб загубіць; а я паглыбляюся ў адкрыцьці Твае.
96 Я бачыў мяжу дасканаласьці ўсякай; але Твая запаведзь надта шырокая.
97 Як люблю я закон Твой! увесь дзень пра яго разважаю.
98 Запаведзьдзю Тваёю Ты зрабіў мяне мудрэйшым за ворагаў маіх; бо яна заўсёды са мною.
99 Я стаўся разумнейшы за настаўнікаў маіх; бо разважаю пра сьведчаньні Твае.
100 Я ведаю болей за старцаў; бо загады Твае шаную.
101 Ад усякай ліхое дарогі ўхіляю ногі мае, каб трымацца слова Твайго;
102 ад судоў Тваіх ня ўхіляюся, бо Ты навучаеш мяне.
103 Якое салодкае слова Тваё майму паднябеньню! лепей за мёд вуснам маім.
104 Ад наказаў Тваіх я стаўся разумнейшы, таму ненавіджу любы шлях маны.
105 Слова Тваё - сьветач нагам маім і сьвятло сьцежцы маёй.
106 Я прысягнуў шанаваць справядлівыя суды Твае, і выканаю.
107 Моцна прыгнечаны я, Госпадзе; ажыві мяне паводле слова Твайго.
108 Хай будзе воля Твая, Госпадзе, прыняць дабраахвотную ахвяру вуснаў маіх, і судам Тваім навучы мяне.
109 Душа мая бесьперастанку ў руцэ маёй; але закона Твайго не забываю.
110 Бязбожнікі паставілі на мяне пастку; але я ня ўхіліўся ад загадаў Тваіх.
111 Сьведчаньні Твае я прыняў, як спадчыну вечную; бо яны злагада сэрца майго.
112 Я прыхіліўся сэрцам да выкананьня загадаў Тваіх навек, да канца.
113 Вымудры паняверныя ненавіджу, а закон Твой люблю.
114 Ты - маё покрыва і шчыт мой; на слова Тваё спадзяюся.
115 Адыдзеце ад мяне, беззаконныя, і буду захоўваць запаведзі Бога майго.
116 Умацуй мяне словам Тваім, і буду жыць; не пасаромі мяне ў надзеі маёй;
117 падтрымай мяне, і ўратуюся; і ў Твае пастановы ўдумвацца няспынна буду.
118 Усіх адступнікаў ад пастановаў Тваіх Ты скідаеш, бо вымудры іхнія - няпраўда.
119 Як шашаль, зьмятаеш Ты ўсіх бязбожных зь зямлі; таму палюбіў я адкрыцьці Твае.
120 Дрыжыць ад страху прад Табою цела маё, і судоў Тваіх баюся я.
121 Я чыніў суд і праўду; не аддавай мяне ганіцелям маім.
122 Даручы Ты на добрае раба Твайго, каб не прыгняталі мяне гардуны.
123 Растаюць мае вочы, чакаючы ратунку Твайго і слова праўды Тваёй.
124 Учыні рабу Твайму паводле ласкі Тваёй і пастановам Тваім навучы мяне.
125 Я раб Твой; дай розуму мне, і спазнаю адкрыцьці Твае.
126 Час настаў Госпаду дзейнічаць: закон Твой зьняважнілі.
127 А я люблю запаведзі Твае болей за золата, золата чыстае.
128 Усе загады Твае - усе прызнаю справядлівымі: усякі шлях маны ненавіджу.
129 Дзівосныя адкрыцьці Твае; таму іх трымае душа мая.
130 Сьведчаньне словаў Тваіх прасьвятляе, простым розум дае.
131 Размыкаю вусны мае, і ўздыхаю; бо запаведзяў Тваіх прагну.
132 Паглядзі на мяне і памілуй мяне, як робіш з тымі, што любяць імя Тваё.
133 Умацуй ногі мае ў слове Тваім, і ня дай авалодаць мною ніякаму беззаконьню;
134 вызвалі мяне ад прыгнёту чалавечага, і буду наказы Твае шанаваць.
135 Апрамень раба Твайго сьвятлом аблічча Твайго, і навучы мяне пастановам Тваім.
136 З вачэй маіх цякуць патокі вады, бо не шануюць закона Твайго.
137 Справядлівы Ты, Госпадзе, і суды Твае справядлівыя.
138 Сьведчаньні Твае, якія Ты запавядаў, - праўда і дасканалая ісьціна.
139 Руплівасьць мая зьядае мяне, бо мае ворагі забылі словы Твае.
140 Слова Тваё вельмі чыстае, і раб Твой палюбіў яго.
141 Малы я і пагарджаны; але наказаў Тваіх не забываю.
142 Праўда Твая - праўда вечная, а закон Твой - ісьціна.
143 Скруха і гора мяне агарнулі; запаведзі Твае - суцяшэньне маё.
144 Праўда адкрыцьцяў Тваіх - вечная: дай мне розуму, і буду жыць.
145 Клічу ўсім сэрцам маім: пачуй мяне, Госпадзе; і захаваю Твае пастановы.
146 Заклікаю Цябе; уратуй мяне, і буду захоўваць адкрыцьці Твае.
147 Сустракаючы ранак, я заклікаю; на слова Тваё спадзяюся.
148 Вочы мае сустракаюць ранішнюю варту, каб мне заглыбляцца ў слова Тваё.
149 Пачуй голас мой зь міласьці Тваёй, Госпадзе; судом Тваім ажыві мяне.
150 Наблізіліся тыя, што намышляюць хітрыну; далёка яны ад закона Твайго.
151 Блізкі Ты, Госпадзе, і ўсе запаведзі Твае - ісьціна.
152 Здаўна Я даведаўся пра сьведчаньні Твае, што Ты сьцьвердзіў іх навечна.
153 Паглядзі на нягоды мае, і вызваль мяне; бо я не забываю закона Твайго.
154 Заступіся за справу маю, і абарані мяне; словам Тваім ажыві мяне.
155 Далёка ад бязбожных выратаваньне, бо яны пастановаў Тваіх ня шукаюць.
156 Многа шчадротаў Тваіх, Госпадзе; судом Тваім ажыві мяне.
157 Многа ў мяне ганіцеляў і ворагаў; але ад сьведчаньняў Тваіх не адступлюся.
158 Бачу адступнікаў, і брыджуся імі; бо яны не шануюць слова Твайго.
159 Падзівіся, як я люблю наказы Твае; міласьцю Тваёю, Госпадзе, ажыві мяне.
160 Аснова слова Твайго сапраўдная, і вечны ўсякі суд праўды Тваёй.
161 Князі перасьледуюць мяне бязьвінна; але сэрца маё баіцца слова Твайго.
162 Радуюся я слову Твайму, як той, хто вялікі дастак прыдбаў.
163 Ненавіджу ману і грэбую ёю; а закон Твой люблю.
164 Сямікроць на дзень праслаўляю Цябе за суды праўды Тваёй.
165 Вялікі мір у тых, што любяць закон Твой, і не спатыкаюцца яны.
166 Спадзяюся на выратаваньне Тваё, Госпадзе, і запаведзі Твае выконваю.
167 Душа мая песьціць сьведчаньні Твае, і я люблю іх моцна.
168 Шаную наказы Твае і адкрыцьці Твае; бо ўсе шляхі мае прад Табою.
169 Хай наблізіцца енк мой прад аблічча Тваё, Госпадзе; словам Тваім дай мне розум.
170 Хай прыйдзе маленьне маё прад аблічча Тваё, словам Тваім збаві мяне.
171 Вусны мае вымавяць славу, калі Ты навучыш мяне пастановам Тваім.
172 Язык мой абвесьціць слова Тваё; бо ўсе запаведзі Твае справядлівыя.
173 Хай будзе рука Твая дапамогаю мне; бо я выбраў Твае загады.
174 Прагну выратаваньня Твайго, Госпадзе, і закон Твой суцяшэньне маё.
175 Хай жыве душа мая і славіць Цябе, і суды Твае хай дапамогуць мне.
176 Я заблудзіўся, як авечка, згубленая: знайдзі раба Твайго; бо я запаведзяў Тваіх не забыўся.
<- ПСАЛТЫР 117ПСАЛТЫР 119 ->