Выс 9
1 Мудрасьць збудавала сабе дом, высекла сем слупоў ягоных,
2 закалола ахвяру, разбавіла віно сваё і прыгатавала ў сябе гасьціну;
3 паслала слуг сваіх клікаць з вышыняў горада:
4 «хто неразумны, хай прыйдзе сюды!» А недавумкам сказала:
5 «ідзеце, ежце мой хлеб, і пеце віно, мною разбаўленае;
6 адкіньце дурноту, і будзем жыць і хадзіць дарогай разважлівасьці».
7 Не павучай блюзьнера, бо ганьбу сабе нажывеш, і хто асьцерагае бязбожніка - пляміць сябе.
8 Не асьцерагай блюзьнера, каб ён не зьненавідзеў цябе; асьцерагай мудрага, і ён палюбіць цябе;
9 дай настаўленьне мудраму, і ён яшчэ больш умудрыцца; навучы праўдалюбца, і ён памножыць веды.
10 Пачатак мудрасьці - страх Гасподні, і спазнаньне Сьвятога - розум;
11 бо мною памножацца дні твае і дадасца табе гадоў жыцьця.
12 Сыне мой! калі ты змудрыў, мудры для сябе; і калі ўзбуяў, дык адзін і пацерпіш.
13 Жанчына бяз розуму - крыклівая, дурніца - ні ў чым не абазнаная,
14 сядае каля дзьвярэй дома свайго на крэсьле, на гарадскіх вышынях,
15 каб клікаць тых, хто дарогаю ідзе, хто проста сваёю дарогай ідзе:
16 «хто дурны, заварочвай сюды!», а неразумным кажа яна:
17 «вада крадзеная салодкая, і ўтоены хлеб смачны».