Ёў 36
1 І гаварыў далей Эліуй і сказаў:
2 пачакай мяне крыху, і я пакажу табе, што я маю яшчэ што сказаць за Бога.
3 Пачну мае разважаньні здалёку і аддам справядлівасьць Садзецелю майму,
4 бо словы мае сапраўды не мана: перад табою - дасканалы ў пазнаньні.
5 Вось, Бог магутны і не пагарджае моцнага сілаю сэрца;
6 Ён не падтрымлівае бязбожных і аддае належнае прыгнечаным;
7 Ён не адварочвае вачэй Сваіх ад праведнікаў, а з царамі назаўсёды садзіць іх на троне, і яны ўзвышаюцца.
8 Калі ж яны закаваныя ў ланцугі і трымаюцца ў аковах гароты,
9 дык Ён паказвае ім на дзеі іхнія і на беззаконьні іхнія, бо яны памножыліся,
10 і адчыняе ім вуха дзеля настаўленьня на розум і кажа ім, каб яны адхінуліся ад бязбожнасьці.
11 Калі паслухаюцца і будуць служыць Яму, дык правядуць дні свае ў дабрадзенстве і гады свае ў радасьці;
12 калі ж не паслухаюцца, дык загінуць ад стралы і памруць у неразумстве.
13 А крывадушнікі пестуюць у сэрцы гнеў і не заклікаюць Яго, калі Ён замыкае іх у ковы;
14 таму і душа іхняя памірае ў маладосьці і жыцьцё іхняе з блуднікамі.
15 Ён ратуе беднага ад бяды ягонай і ва ўціску адчыняе вуха яму.
16 І цябе вывеў бы Ён зь цясноцьця на прастору, дзе няма сьціску, і тое, што пастаўляецца на стол твой, было б напоўнена тлушчам;
17 але ты перапоўнены думкамі бязбожных: меркаваньні іх і асуда - блізкія.
18 Хай не пакарае цябе гнеў Божы караю! Вялікі выкуп ня выратуе цябе.
19 Ці дасьць Ён якую цану твайму багацьцю? Не, - ні золату і ніякаму скарбу.
20 Не жадай той ночы, калі народы вынішчаюцца на месцы сваім.
21 Сьцеражыся, ня схіляйся да бязбожнасьці, якую ты паставіў над пакутаю.
22 Бог высокі магутнасьцю Сваёю, і хто такі, як Ён, настаўнік?
23 Хто пакажа Яму шлях Ягоны: хто можа сказаць: Ты робіш несправядліва?
24 Памятай пра тое, каб узвышаць дзеі Ягоныя, якія людзі бачаць.
25 Усе людзі могуць бачыць іх, чалавек можа бачыць іх здалёк.
26 Вось, Бог вялікі, і мы ня можам спазнаць Яго; лік гадоў Ягоных недасьледны.
27 Ён забірае кроплі вады; яны ў мностве выліваюцца дажджом:
28 з хмараў капаюць і выліваюцца зьлівай на людзей.
29 Хто можа таксама спасьцігнуць прыцягненьне воблакаў, трэск намёта Ягонага?
30 Вось, Ён распасьцірае над ім сьвятло Сваё і пакрывае дно мора.
31 Адтуль Ён судзіць народы, дае багата ежы.
32 Ён трымае ў далонях Сваіх маланку і загадвае ёй, каго біць.