Ёў 18
1 І адказваў Валдад Саўхэянін і сказаў:
2 калі ж пакладзяце вы канец такім гаворкам? абдумайце і пасьля будзем гаварыць.
3 Навошта лічыцца нам жывёламі і быць прыніжанымі ў вачах вашых?
4 О ты, хто разьдзірае душу тваю ў гневе тваім? Няўжо дзеля цябе апусьцець зямлі, і скале зрушыцца зь месца свайго?
5 Так, сьвятло ў беззаконнага патухне, і не застанецца іскры ад агню ягонага.
6 Зацьміцца сьвятло ў намёце ягоным, і сьвяцільня ягоная патухне над ім.
7 Скароцяцца крокі магутнасьці ягонай, і скіне яго ўласны намысел ягоны,
8 бо ён улезе ў сетку сваімі нагамі і па нератах хадзіць будзе.
9 Пятля зашмаргне нагу ягоную, і грабежнік зловіць яго.
10 Непрыкметна раскладзены на зямлі сілкі на яго і пасткі на дарозе.
11 З усіх бакоў будуць палохаць яго жахі і прымушаць яго кідацца туды і сюды.
12 Зьмізарнее ад голаду сіла яго, і пагібель гатовая збоку ў яго.
13 Зьесьць чэлесы цела ягонага, зьесьць чэлесы ягоныя першынец сьмерці.
14 Выгнана будзе з намёта ягонага надзея ягоная, і гэта апусьціць яго да цара жахаў.
15 Паселяцца ў намёце ягоным, бо ён ужо не ягоны; жытло ягонае будзе пасыпана серкаю.
16 Зьнізу падсохнуць карані ягоныя, і зьверху завянуць галіны ягоныя.
17 Памяць пра яго зьнікне зь зямлі, і імя ягонага ня будзе на плошчы.
18 Прагоняць яго зь сьвятла ў цемру і сатруць яго з улоньня зямлі.
19 Ні сына ягонага, ні ўнука ня будзе ў народзе ягоным, і нікога не застанецца ў сялібах ягоных.
20 Днём ягоным зжахнуцца нашчадкі, і сучаснікі будуць агорнуты трымценьнем.