2 «Biçarəyə necə də kömək etdin!

Taqətdən düşən qolu necə xilas etdin!

3 Hikmətsiz adama necə məsləhət verdin!

Ona bol-bol müdriklik öyrətdin!

4 Axı bu sözləri kimə söyləyirsən?

Sənin ağzınla kimin ruhu danışır?

5 Ölülər titrəyir,

Su altında məskən salanlar lərzəyə gəlir.

6 Allahın hüzurunda ölülər diyarı çılpaqdır,

Həlak yerinin örtüyü yoxdur.

7 Şimalı boş fəzanın üstünə yayır,

Dünyanı heçliyin üstündən asır.

8 Buludların içinə sularını büküb yığır,

Onların ağırlığından buludlar yırtılmır.

9 Bədirlənmiş ayın üzünü örtür,

Buludları üstünə çəkir.

10 Suların üstünə bir sərhəd çəkir,

İşıqla qaranlığı bölür.

11 O qəzəblənəndə göyün dirəkləri sarsılır,

Çaşıb qalır.

12 Dənizi gücü ilə çalxalayır,

Müdrikliyi ilə Rahavı [a] vurur.

13 Göyləri nəfəsi ilə açır,

Qaçan ilanı əli ilə parçalayır.

14 Bunlar yalnız Onun etdiklərinin bir zərrəsidir,

Ondan eşitdiyimiz çox zəif bir pıçıltıdır.

Axı qüdrətli gurultusunu kim dərk edə bilər?»

<- ƏYYUB 25ƏYYUB 27 ->