গীতমালা 2

1 কিয় অস্থিৰ হৈ জাতি সমূহে যিহোৱাৰ বিৰুদ্ধাচৰণ কৰিছে?

কিয় লোক সমূহে অনর্থক ষড়যন্ত্র কৰিছে?

2 যিহোৱা আৰু তেওঁৰ অভিষিক্তজনাৰ বিৰুদ্ধে পৃথিবীৰ ৰজাসকল একেলগে থিয় হৈছে,

শাসনকর্তাসকলে একেলগে গোপন ষড়যন্ত্র কৰিছে;

3 তেওঁলোকে কৈছে, “আহাঁ আমি তেওঁলোকৰ বন্ধন ছিঙি পেলাওঁ,

আমাৰ ওপৰৰ পৰা তেওঁলোকৰ শিকলিবোৰ পেলাই দিওঁ।”

4 যিহোৱাই স্বৰ্গৰ সিংহাসনত বহি হাঁহিছে;

যিহোৱাই তেওঁলোকক বিদ্রূপ কৰিছে।

5 তেওঁ ক্রোধ কৰি তেওঁলোকক ধমক দিব,

তেওঁৰ প্রচণ্ড ক্রোধে তেওঁলোকৰ মনত ভয় জন্মাব।

6 যিহোৱাই কৈছে, “ময়েই মোৰ পবিত্ৰ চিয়োন* পৰ্ব্বতত মোৰ ৰজাক অভিষেক কৰিলোঁ।”

7 ৰজাই ক’ব, যিহোৱাই যি নির্দেশ দিছে, মই তাক ঘোষণা কৰিম;

যিহোৱাই মোক কৈছে, “তুমি মোৰ পুত্ৰ, আজিয়েই মই তোমাক পিতৃৰূপে জন্ম দিলোঁ।

8 তুমি মোৰ ওচৰত বিচাৰা, তাতে মই তোমাক অধিকাৰৰ অৰ্থে জাতিবোৰ দিম,

পৃথিবীৰ সকলো সীমা তোমাৰ অধিকাৰলৈ আহিব।

9 লোহাৰ দণ্ডৰে তুমি তেওঁলোকক ভাঙি পেলাবা;

কুমাৰৰ মাটিৰ পাত্ৰৰ দৰে তুমি তেওঁলোকক চূর্ণ-বিচূর্ণ কৰিবা।”

10 গতিকে, হে ৰজাসকল, এতিয়া তোমালোকে জ্ঞানেৰে বুজি চলিবা;

হে পৃথিবীৰ শাসনকর্তাসকল, সাৱধান হোৱা।

11 ভয়েৰে সৈতে যিহোৱাৰ সেৱা কৰা; উল্লাসিত হৈ কম্পন† কৰা।

12 তোমালোকে তেওঁৰ পুত্ৰক সন্মানেৰে চুমা‡ খোৱা, নহলে তেওঁ তোমালোকৰ ওপৰত ক্রুদ্ধ হ’ব,

তোমালোক নিজৰ পথতে বিনষ্ট হবা;

কিয়নো তেওঁৰ ক্ৰোধ নিমিষতে জ্বলি উঠিব পাৰে।

ধন্য সেইসকল, যিসকলে তেওঁত আশ্ৰয় লয়।