143 অধ্যায়
দায়ুদৰ ৰচিত গীত
1 হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা,
মোৰ কাকুতিলৈ কাণ পাতা;
তোমাৰ বিশ্বস্ততা আৰু ধাৰ্মিকতাত মোক উত্তৰ দিয়া।
2 তোমাৰ দাসক বিচাৰলৈ নিনিবা;
কিয়নো তোমাৰ দৃষ্টিত কোনো জীৱিত লোক ধাৰ্মিক নহয়।
3 শত্ৰুৱে মোক পাছে পাছে খেদি আহিল,
তেওঁ মোক মাটিত পেলাই মোৰ জীৱন ছিন্ন-ভিন্ন কৰিলে,
দীর্ঘ দিনৰ আগেয়ে মৃত হোৱা লোকৰ দৰে তেওঁ মোক অন্ধকাৰময় ঠাইত বসতি কৰালে।
4 সেইবাবে মোৰ আত্মা অন্তৰত ব্যাকুল হৈছে;
মোৰ অন্তৰত মন অসাৰ হৈ পৰিছে।
5 মই পূৰ্বকালৰ দিনৰ কথা মনত পেলাও,
মই তোমাৰ সকলো কার্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰোঁ,
তোমাৰ হাতৰ কাৰ্যবোৰ ধ্যান কৰোঁ।
6 মই তোমাৰ ফালে মোৰ হাত মেলি আগবঢ়াই দিছোঁ;
শুকান ভূমিৰ নিচিনাকৈ মোৰ প্ৰাণ তোমাৰ কাৰণে তৃষ্ণাতুৰ হৈছে। [চেলা]
7 হে যিহোৱা, তুমি শীঘ্ৰে মোক উত্তৰ দিয়া,
কাৰণ মোৰ আত্মাৰ উৎসাহ নোহোৱা হৈছে;
মোৰ পৰা তোমাৰ মুখ লুকুৱাই নাৰাখিবা,
মই গাতলৈ নামি যোৱাবোৰৰ নিচিনা হৈ পৰিম।
8 ৰাতিপুৱাতে মোক তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমৰ বচন শুনুউৱা,
কাৰণ মই তোমাৰ ওপৰতে ভাৰসা কৰিছোঁ;
তুমি মোক মই চলিবলগীয়া পথ শিকোঁৱা,
কিয়নো মই মোৰ প্রাণ তোমালৈ তুলি ধৰিছোঁ।
9 হে যিহোৱা, মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা;
মই লুকাবৰ কাৰণে তোমাৰ ওচৰলৈ পলাই আহিছোঁ;
10 তোমাৰ ইচ্ছাৰ কার্য সিদ্ধ কৰিবলৈ তুমি শিকোৱা,
কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ;
তোমাৰ মংগলময় আত্মাৰে মোক সমান পথত চলাই নিয়া।
11 হে যিহোৱা, তোমাৰ নামৰ কাৰণে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা;
তোমাৰ ধাৰ্মিকতাৰে সংকটৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা।
12 তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমেৰে মোৰ শত্ৰুবোৰক উচ্ছন্ন কৰা;
মোৰ সকলো বিপক্ষবোৰক তুমি ধ্বংস কৰা,